Jak leczy się zapalenie gruczołu krokowego? Na podstawie wyników badań klinicznych i laboratoryjnych urolog-androlog opracowuje program leczenia, który powinien obejmować cały szereg działań terapeutycznych. Kompleksowy program leczenia z reguły obejmuje terapię przeciwbakteryjną i przeciwwirusową, terapię lekami poprawiającymi napięcie naczyniowe. Szeroko stosowane są fizjoterapeutyczne metody leczenia (induktoterapia magnetyczno-laserowa, ultradźwięki, refleksologia, terapia pijawkami), a także środki wzmacniające, zalecany jest kurs masażu prostaty. W każdym przypadku wybór i taktyka leczenia pozostaje w gestii urologa-androloga.
Rola prostaty w życiu mężczyzny
Prostata- część męskiego układu rozrodczego, która wytwarza specyficzny sekret, który odżywia i chroni plemniki. Kiedy włókna mięśni gładkich torebki prostaty i pęcherzyków nasiennych kurczą się, nasienie jest wyrzucane do cewki moczowej - wytrysk (wytrysk).
Anatomia:Gruczoł krokowy znajduje się pod pęcherzem i pokrywa górną część cewki moczowej, dlatego wraz ze wzrostem wielkości rozwijają się różne zaburzenia dróg moczowych. Rozmiar, kształt i gęstość są indywidualne i zmieniają się wraz z wiekiem mężczyzny. Gruczoł ma złożony aparat nerwowy i nawet przy niewielkich zmianach patologicznych powoduje w nim zarówno miejscowe, jak i ogólne zaburzenia.
Funkcjonować:Główną funkcją prostaty jest sekrecja. Wytwarzany przez nią sekret (lub sok) składa się z płynnej i gęstej frakcji i zawiera białka, węglowodany, elektrolity, tłuszcze i hormony. Gruczoł nie tylko transportuje plemniki, ale także rozrzedza plemniki, zapewniając ruchliwość i witalność plemników. Prostata jest ważnym narządem biorącym udział w regulacji produkcji testosteronu, a także zapewnia prawidłowe funkcjonowanie mechanizmu erekcji.
Klasyfikacja zapalenia gruczołu krokowego
- ostry;
- bezobjawowe zapalenie;
- przewlekła bakteryjna;
- przewlekły zespół zapalny bólu miednicy.
Skargi na zapalenie gruczołu krokowego
- Różne zaburzenia układu moczowego związane ze zwężeniem światła cewki moczowej:
- Trudności z rozpoczęciem oddawania moczu
- przerywane oddawanie moczu;
- słaby strumień moczu;
- oddawanie moczu kropla po kropli;
- uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza;
- mimowolny wyciek moczu.
- Objawy spowodowane podrażnieniem zakończeń nerwowych:
- zwiększone oddawanie moczu;
- zwiększone oddawanie moczu w nocy;
- pilna potrzeba oddania moczu;
- oddawanie moczu w małych porcjach;
- nietrzymanie moczu z chęcią oddania moczu.
- Mogą wystąpić bóle w dolnej części brzucha, pachwinach, wewnętrznej stronie ud lub dolnej części pleców oraz różne zaburzenia seksualne.
Pamiętaj, że naruszenia aktu oddawania moczu i objawów bólowych mogą wystąpić nie tylko w przypadku zapalenia gruczołu krokowego, ale także gruczolaka (łagodnego przerostu) prostaty. Niestety często diagnozowany jest również rak prostaty. Dlatego w celu wczesnego rozpoznania ewentualnej patologii prostaty wszystkim mężczyznom po 50 roku życia zaleca się oddanie krwi na antygen swoisty dla prostaty (PSA).
Przyczyny zapalenia gruczołu krokowego
- infekcje przenoszone drogą płciową: chlamydia, ureaplasma, mykoplazma, wirus opryszczki, cytomegalowirus, Trichomonas, gonokoki, grzyb Candida, Escherichia coli mogą infekować cewkę moczową i być wykrywane w tkance prostaty;
- naruszenie krążenia krwi w narządach miednicy (przekrwienie prostaty prowadzi do stanu zapalnego);
- siedzący tryb życia (kierowcy, pracownicy biurowi, urzędnicy);
- przedłużona abstynencja seksualna, przerwany stosunek płciowy lub sztuczne wydłużenie stosunku płciowego;
- częsta hipotermia (miłośnicy ekstremalnej rekreacji: nurkowania, surfingu, kajakarstwa i narciarstwa);
- stres: przeciążenie psychiczne i fizyczne.
Zapalenie gruczołu krokowego i potencja.Samo zapalenie prostaty nie prowadzi do impotencji. Jednak nieleczone przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, podobnie jak zapalenie guzka nasiennego, może prowadzić do zahamowania libido, niewystarczającej erekcji, przedwczesnego lub przyspieszonego wytrysku, bólu podczas wytrysku i tzw. wymazanego orgazmu.
Zapalenie gruczołu krokowego i niepłodność męska.Prostata wpływa m. in. na żywotność plemników, a w niektórych przypadkach proces zapalny prowadzi do niepłodności.
W krajach rozwiniętych większość mężczyzn, którzy ukończyli 45 rok życia, musi przechodzić regularne badania profilaktyczne u urologa-androloga. Badanie gruczołu krokowego w tych krajach stało się powszechne. Nasi rodacy mają inne stanowisko: idą do lekarza tylko wtedy, gdy "całkowicie go naciskają".
A oto wynik: leczenie zapalenia gruczołu krokowego w naszym kraju wymaga od 40 do 60% mężczyzn w wieku rozrodczym.
Diagnostyka zapalenia gruczołu krokowego
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego to podstępna choroba. Bardzo często choroba rozwija się w sposób utajony i stopniowo przechodzi w stan przewlekły. Jeśli nie zwrócisz uwagi na czas, pozornie nieznaczna choroba może przekształcić się w prawdziwy koszmar. Na etapie zaostrzenia czasami daje dość wysoką temperaturę (38-39 ° C), ból w kroczu zamienia proces oddawania moczu i defekacji w wyczyn. Może powstać ropień, czyli ropne zespolenie tkanek gruczołu krokowego, ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami.
W swojej zaawansowanej postaci zapalenie gruczołu krokowego prowadzi do najpoważniejszych powikłań, które stwarzają wiele problemów nie tylko dla samego mężczyzny, ale także dla całej jego rodziny. W przypadku zapalenia gruczołu krokowego nie tylko spada libido i upośledzona jest funkcja erekcji. Najsmutniejsze jest to, że około 40% pacjentów jest zagrożonych jakąś formą niepłodności, ponieważ gruczoł krokowy nie może już wytwarzać wystarczającej ilości wysokiej jakości wydzielin, aby zapewnić ruchliwość plemników. Dlatego tak ważne jest leczenie zapalenia gruczołu krokowego we wczesnych stadiach rozwoju. Od tego w dużej mierze zależy powodzenie leczenia zapalenia gruczołu krokowego.
Badanie urologiczne
- ogólne metody badania pacjentów urologicznych: badania krwi (kliniczne, biochemiczne, na obecność wirusa HIV, RW i markerów zapalenia wątroby typu B i C) oraz badania moczu.
- specjalne metody badania pacjentów urologicznych:
- badanie wydzielania gruczołu krokowego;
- testy na infekcje przenoszone drogą płciową;
- badanie per rectum;
- USG nerek, pęcherza moczowego i USG transrektalne uroflowmetria gruczołu krokowego (badanie oddawania moczu z podejrzeniem zapalenia gruczołu krokowego);
- badanie krwi na PSA i biopsję prostaty (jeśli jest wskazana), aby wykluczyć raka prostaty.
Leczenie zapalenia gruczołu krokowego
Po otrzymaniu wszystkich wyników urolog opracuje program leczenia. Ten program leczenia zapalenia gruczołu krokowego powinien obejmować cały szereg środków terapeutycznych. Rozwój zapalenia gruczołu krokowego jest zawsze wywoływany przez kilka czynników, dlatego konieczne jest jednoczesne działanie w kilku kierunkach. Kompleksowy program leczenia zapalenia gruczołu krokowego z reguły obejmuje antybiotykoterapię, terapię lekami poprawiającymi napięcie naczyniowe, zabiegi fizjoterapeutyczne, a także ogólne środki wzmacniające, zalecany jest kurs masażu prostaty.
Masaż, mimo że powoduje szereg nieprzyjemnych doznań, jest zabiegiem koniecznym. Po pierwsze, do diagnostyki, kiedy trzeba pobrać wydzielinę gruczołu krokowego do badań. Ponadto w niektórych przypadkach wykonuje się masaż, aby złagodzić przekrwienie gruczołu krokowego. Zwykle do tego wydarzenia podchodzi się poważnie i wybiórczo.
Gruczolak prostaty lub łagodny rozrost prostaty (BPH) Choroba, która występuje u 50% mężczyzn powyżej 50 roku życia. Przyczyny proliferacji tkanki prostaty wciąż nie są wystarczająco jasne. BPH często wiąże się ze stanem zapalnym. Nieleczone zapalenie gruczołu krokowego postępuje, odpływ moczu staje się utrudniony, krążenie krwi w ścianie pęcherza pogarsza się, a z czasem ściana pęcherza twardnieje. Te zmiany są nieodwracalne.
Powikłania gruczolaka prostaty
- zakażenie dróg moczowych;
- ostre zatrzymanie moczu;
- kamienie pęcherza moczowego;
- przewlekłą niewydolność nerek.
Różne metody badania pozwalają ocenić, jakie zaburzenia dominują i jaki jest ich stopień. W zależności od wyników badania lekarz wraz z pacjentem decydują, którą z metod leczenia wybrać. Możliwość leczenia operacyjnego i medycznego BPH.
Wirusowe zapalenie gruczołu krokowego
Wirusy opryszczki, cytomegalii, wirusy brodawczaka ludzkiego są często przyczyną rozwoju zapalenia cewki moczowej, komplikują przebieg zapalenia gruczołu krokowego i powodują niepłodność u mężczyzn.
Na przykład u mężczyzn bez objawów opryszczki narządów płciowych na skórze i błonach śluzowych wirus można wykryć tylko podczas diagnostyki laboratoryjnej w wydzielinie nasienia lub prostaty. Pacjent zaraża partnera seksualnego, rozwija patologię nasienia, aw rezultacie niepłodność. Często pacjenci z niebakteryjną postacią zapalenia gruczołu krokowego otrzymują różnego rodzaju masową antybiotykoterapię bez oczekiwanego pozytywnego efektu, podczas gdy w rzeczywistości wirusy mogą być przyczyną choroby, co wymaga zupełnie innej taktyki w leczeniu (leczenie przeciwwirusowe, immunoterapia itp. ).
Herpetyczny:Według różnych autorów zapalenie gruczołu krokowego jest spowodowane lub wspierane przez wirus opryszczki pospolitej w 2, 9-21, 8% przypadków. Zwykle przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego charakteryzuje się częstym i uporczywie nawracającym charakterem. W praktyce klinicznej urologowie rzadko diagnozują przewlekłe opryszczkowe zapalenie gruczołu krokowego. Powodem jest najwyraźniej to, że wirusologiczne metody diagnostyczne nie są objęte standardem badania pacjentów z przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego. Powodem jest stereotyp myślenia lekarza, a pacjenci są tradycyjnie badani pod kątem infekcji narządów płciowych o charakterze niewirusowym.
W przebiegu klinicznym zapalenia gruczołu krokowego odnotowuje się zmiany czynnościowe - zmiany rozrodcze, ból (z napromieniowaniem zewnętrznych narządów płciowych, krocza, dolnej części pleców) i zespoły dyzuryczne. Często u pacjentów z nawracającą opryszczką narządów płciowych zapalenie gruczołu krokowego jest subkliniczne: u tych pacjentów rozpoznanie zapalenia gruczołu krokowego ustala się na podstawie pojawienia się leukocytozy w wydzielinie gruczołu krokowego i zmniejszenia liczby ziaren lecytyny.